Hoewel het einde van dit bewogen schooljaar nadert en ik echt wel toe ben aan vakantie, is dit ook de tijd van reflecteren en vooruitkijken. De periode waarin het onderwijs vrijwel geheel online moest plaatsvinden, zorgde er ook voor dat ik na ben gaan denken over de manier waarop ik mijn leereenheden vorm geef. Ik wilde in ieder geval een duidelijkere integratie tussen de basiskennis (oriëntatiekennis) en de concepten van historisch denken. Ook wil ik leerlingen steeds vaker kennis laten maken met de verschillen tussen eenvoudige problemen (waarvoor één oplossing/ antwoord is), gecompliceerde problemen (waarbij een aantal stappen moeten worden doorlopen om tot een juist antwoord te komen) en complexe problemen (waarvoor niet één oplossing mogelijk is, maar het nodig is om met anderen samen na te denken over mogelijke oplossingen). Deze laatste categorie problemen en vragen krijgen naar mijn smaak te weinig structurele aandacht in ons voortgezet onderwijs. En dat terwijl de wereld om ons (en onze leerlingen) heen steeds sneller veranderd. Er zijn nog steeds vele eenvoudige problemen die opgelost moeten worden en er is zeker nog steeds behoefte aan 'kant-en-klare' kennis. Het aantal complexe problemen waar onze toekomstige generatie mee geconfronteerd wordt neemt echter ook toe. Onze leerlingen zullen voorbereid moeten zijn op een wereld waarin lang niet alles gelijk duidelijk en maakbaar is.
Via leereenheden zoals deze probeer ik stap voor stap een impuls te geven aan de ontwikkeling van onze leerlingen zodat zij met een kritische blik, en gebruikmakend van de diversiteit aan ideeën, in deze wereld kunnen staan. Een wereld die veranderd is van 'een wereld waarin informatie en kennis een schaars goed was' in een wereld met een overvloed aan informatie en kennis. Meer weten over de verschillen tussen het onderwijs in 'de oude wereld' en deze nieuwe wereld? Kijk bijvoorbeeld eens hier of lees dit artikel.
0 Comments
Leave a Reply. |